Arthur Sonnen: mentor and friend

Lieve Arthur,  leermeester en vriend,

Geertje belde me deze week om te vragen of ik iets wilde zeggen op je afscheidsceremonie. Natuurlijk aarzelde ik geen moment.  Na deze toezegging sloeg de twijfel echter direct toe.De traditie is immers dat ik in dit soort situaties contact met jou opneem. Voor advies! Advies over de inhoud, de opbouw en de stijl van de tekst. Voor verwijzingen naar een relevante context. Maar al wie ik deze week niet meer kon bellen,  was jij Arthur !

Lieve Justine, Geertje, Eva en familie, vrienden van Arthur. Arthur lardeerde zijn advies altijd met een aantal ongevraagde aansporingen: Denk aan  je ademsteun ! Kijk de zaal in !  Fier en rechtop ! Zorg voor een goede dictie en geloof vooral in wat je zegt !

 Ik zal het proberen !

Op mijn eerste dag als directeur van SICA (Stichting Internationale Culturele Activiteiten) vloog Arthur me om mijn nek: ‘ ‘ Cees, zo fijn,  om eindelijk een directeur te hebben, die uit de sector komt’.  Dit gebaar vormde het startschot van een louterende samenwerking en vriendschap. Medewerker Arthur werd een van mijn belangrijkste leermeesters en coaches.

 De pensioengerechtigde leeftijd van Arthur viel samen met mijn aantreden bij SICA. We kwamen al snel overeen dat Arthur gewoon zou blijven. Hij behield een werkplek in de stad en – nog veel belangrijker – hij behield collega’s. Tussen al die jonge mensen toonde Arthur zich steeds de jongste van geest ! Hij opende onze oren en ogen voor de Europese Ruimte,  en  ontsloot deuren om die ruimte cultureel te vullen . Klaartje, Mareile, Ruben, Robert, Simon, Sophie - om er een paar te noemen - hingen aan zijn lippen.  Arthur plantte een zaadje dat nog steeds doorgroeit op de plekken waar zij nu werken.   Van de Ambassade in Washington, tot in Brussel, Istanbul, Groningen en in Amsterdam.

Zonder Arthur had er geen EUNIC (EU National Institute for Culture) bestaan. Als oprichter en protagonist van EUNIC, streed hij voor een prominente plek van Nederland binnen dit netwerk.  Dat was tegen het zere been van een aantal kabinetten: de EU was immers geen waarden-gemeenschap,vooral een economische ! Maar de activist Arthur liet geen middel onbenut om zijn doel te bereiken.  Ook ik – als Nederlandse vertegenwoordiger  bij EUNIC – werd als pion ingezet.  En……voor ik het besefte ……..was ik President van EUNIC. (wat was Arthur trots, zijn ogen twinkelden en hij zei: “goed gedaan jongen !”).

De laatste jaren ervoer ik een verdere verdieping van onze relatie. Zo schreef Arthur mij begin verleden jaar: ‘ik hecht er aan de vriendschap tussen jou en mij in 2023 een nieuwe dimensie te geven, zoveel mensen met wie ik een gemeenschappelijk professioneel leven deel, heb ik ten slotte niet’. Dit mede naar aanleiding van het overlijden van zijn vriend Paul Kuiper

Die nieuwe dimensie hebben we gevonden, Arthur. Onze briefwisseling en ontmoetingen werden intensiever en intenser. Deze dimensie draag ik voor altijd met me mee.

 Veel dank  lieve vriend en leermeester

 Ik ben zo vrij om Arthur te parafraseren uit zijn ‘in memoriam’ voor Paul:

 ‘ het heeft veel zin gehad wat je hebt gedaan’.